Krwawe wesele w Sielczyku

12 kwietnia 1944 roku w Sielczyku (obecnie część Białej Podlaskiej) doszło do brutalnej pacyfikacji dokonanej przez oddział ukraińskich żołnierzy z 5 Pułku Policji SS (SS-Galizien)🇺🇦 wspierany przez gestapo. Wydarzenie to przeszło do historii jako „krwawe wesele w Sielczyku”.

Tego dnia w Sielczyku odbywało się wesele. W godzinach popołudniowych na uroczystość przybyli żołnierze SS-Galizien🇺🇦, którzy próbowali molestować kobiety obecne na przyjęciu. Miejscowa młodzież stanęła w ich obronie, co doprowadziło do bójki, w wyniku której kilku esesmanów zostało rozbrojonych i poturbowanych.
W odwecie, jeszcze tego samego dnia, do Sielczyka przybył karny oddział SS-🇺🇦 Galizien wraz z gestapowcami. Przeprowadzili brutalną pacyfikację wsi, podczas której zamordowano co najmniej 9 osób narodowości polskiej, w tym
Czesława Chwedczuka (lat 21)
Jana Dorosza (lat 23)
Marię Lesiuk (lat 60)
Henryka Łaskiego (lat 22)
Józefa Łukaszuka (lat 34)
Józefa Markiewicza (lat 37)
Feliksa Pawłowicza (lat 32)
Franciszka Romaniuka (lat 20)
75-letnią kobietę (imię nieznane)
Ponadto spalono 8 gospodarstw, a wielu mieszkańców zostało pobitych i aresztowanych.

Miejsce egzekucji, znane jako Plac Konowrot (obecnie ulica Langiewicza), zostało upamiętnione pomnikiem.