Kościół w Białej Podlaskiej (wtedy Alba Ducalis, czyli Białej radziwiłłowskiej) istniał już w r. 1525, potem zabrany w 1554 r. przez heretyków ( arian ) — lecz po paru latach wrócił do właścicieli. Kościół jest murowany, a ufundował go książę Krzysztof Radziwiłł w r.1542 , zaś Biskup dokonał konsekracji świątyni w 1572r. Kościół (fara, czyli najstarszy) był parafialnym do roku 1919. Ponownie służy jako parafia od 1925 r. Styl kościoła barokowy. Księgi metrykalne prowadzi się od 1725 r. We wnętrzu kościoła można zobaczyć ołtarz główny, barokowy, murowany i marmoryzowany, typowy przykład barokowego, potrydenckiego Ołtarza z drugiej połowy XVII wieku. W tym ołtarzu są umieszczone obrazy: nad tabernakulum Ofiarowanie w świątyni, zaś w górnej części ołtarza –Św. Anna Samotrzecia (1771). Poza tym w Kościele są 2 boczne ołtarze z 1. połowy XVIII w. z obrazami Przemienienie Pańskie i Św. Józef. Po prawej stronie, w kaplicy Wołłowiczów (kaplicy Różańcowej) znajduje cudowny Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVII w., otoczony licznymi wotami, świadkami wielu łask. W kaplicy tej możemy podziwiać tez zespół XVIII-wiecznych rzeźb stanowiących pozostałość po dawnym bogatym wyposażeniu kaplicy Różańcowej. Po przeciwnej stronie nawy kościoła znajduje się kaplica Radziwiłłowska, a tam obrazy – scena zdjęcia Chrystusa z krzyża – Opłakiwanie (kopia wg Jana Reisnera), obraz przedstawiający Świętego Jana Kantego (z 1911r.), XVII-wieczna rzeźba Św. Sebastiana. W świątyni znajdują się również XVIII-wieczne konfesjonały, portale, ambona z początku XVIII wieku, prospekt organowy z początku XVIII wieku, kamienna kropielnica z 1648 roku, XVIII-wieczne relikwiarze.
