I tak między Rosją a Ukrainą wybuchła wojna. Oczywiście już teraz wielu mniej lub bardziej bezbożnych komentatorów wylewa strumień mniej lub bardziej trafnych komentarzy politycznych i strategicznych, ale to, czego potrzebują naśladowcy Pana naszego Jezusa Chrystusa, to spojrzenie na wydarzenia z punktu widzenia Boga Wszechmogącego, ponieważ tylko On mógł dopuścić do tego, że walczące strony znalazły się w tym punkcie. Poniższy tekst jest próbą – daleką od nieomylności – przedstawienia w skrócie tego, co Bóg mógł mieć na myśli, kiedy dopuścił do wybuchu tej wojny.
Kiedy Bóg w wolności stworzył świat, głównym celem Jego hojności było zaludnienie stworzonego przez Niego nieba istotami zdolnymi do uczestniczenia w Jego nieskończonej szczęśliwości. Spośród różnych stworzeń na świecie, które wybrał – aniołów, ludzi, zwierzęta, rośliny, minerały – tylko dwa obdarzył wolną wolą, konieczną do tego, by mogły dzielić tę błogość. Aniołowie, będąc istotami niematerialnymi, zaraz po stworzeniu używali lub nadużywali swojej wolnej woli, aby swobodnie decydować, czy chcą dzielić tę błogość, czy nie. Nie mieli materialnego ciała, tak jak ludzie, które mogłoby wpłynąć na ich decyzję, a więc już w pierwszej chwili swego istnienia przypieczętowali swój wieczny los.
Z drugiej strony, ludzie żyli na ziemi z duszą i ciałem, średnio 70 lat, aby zdecydować, zawsze w sposób wolny, między piekłem a niebem, między pokusami świata, ciała i diabła, a apelami lub łaskami Boga. Adam i Ewa upadli, ciężko uszkadzając wszystkie kolejne istoty ludzkie grzechem pierworodnym. Bóg przyjął raz ludzką naturę, jako Jezus Chrystus, aby przezwyciężyć tę szkodę za pośrednictwem jedynego i niepowtarzalnego Kościoła, który założył, umierając jako człowiek na krzyżu. Od tego Kościoła, i tylko od niego, zależy wypełnienie się Bożego zamysłu stworzenia świata.
Ludzie grzeszą i wzniecają nienawiść, na przykład przez wojnę, ale Bóg jest miłością, dlatego karze nienawiść i wznieca miłość, aby utrzymać ludzi na drodze do nieba. Dlatego nie chce On wojny, ale chce, aby ludzie się opamiętali. Dlatego też Pismo Święte mówi, że wojna jest karą za nasze grzechy (List Jakuba, IV, 1 itd.). Tak więc w czasie II wojny światowej Bóg posłużył się – zwłaszcza w tytanicznym starciu między Niemcami a Rosją – nazistami, aby ukarać komunistów, a komunistami, aby ukarać nazistów. A na Zachodzie, w pozostałych latach czterdziestych, bezpośrednio po wojnie, odpowiednio ukarani ludzie zwracali uwagę na Boga, przemawiając na przykład poprzez cuda gołębi składających hołd u stóp figur Matki Bożej Fatimskiej. Ale w latach pięćdziesiątych grzech znów przybrał na sile, a w latach sześćdziesiątych Zachód przewodził światu w zdradzie Kościoła przez Vaticanum II.
A od Soboru Watykańskiego II cała ludzkość popełniła tak długą serię zbrodni w swojej wojnie z Bogiem, że aż drży się na myśl o tym, jaką karę musi na nas wszystkich sprowadzić III wojna światowa, jeśli do niej dojdzie. W chwili pisania tych „Komentarzy” walki toczą się na Ukrainie, ale Zachód już od wieków, a zwłaszcza od 1809 r., znajduje się pod kontrolą rasy ludzi, którzy koniecznie chcą III wojny światowej, ponieważ liczą, że przyniesie im ona dominację nad światem, którą uważają za absolutnie należną im, jako istotom znacznie przewyższającym resztę ludzkości, która w ich oczach jest tylko bydłem. Ludzie ci zrobią wszystko, co w ich mocy, aby walki na Ukrainie przerodziły się w III wojnę światową. To, czy tym razem im się to uda, czy nie, zależy wyłącznie od planów Pana Boga dotyczących oczyszczenia Jego Kościoła. Oni Go nie znają, ale On ich zna i „śmieje się z nich i szydzi z nich”, i będzie „mówił do nich w swoim gniewie, i trapił ich w swoim gniewie” – Psalm II, 4,5. Zachód jest równie winny, jeśli nie bardziej, za to, że ich wspiera.
Pozostaje nam modlić się do Matki Bożej Fatimskiej – „Tylko ja mogę ci teraz pomóc” – aby uzyskała dla nas złagodzenie nieuniknionego teraz Karania. Ona ma wspaniałe plany dotyczące przyszłości Rosji, gdy tylko katolicki papież (nie mylić z fałszywymi papieżami — tak jak obecny okupant Stolicy Piotrowej) i biskupi dokonają długo oczekiwanego poświęcenia jej Niepokalanemu Sercu.
ELEISON DCCLXVI
